บุหลันเคียงทิวา

คนที่เคยตายมาครั้งหนึ่ง ยังจะมีอะไรต้องกลัวอีก

นับประสาอะไรกับคนที่เคยตายสองครั้งอย่างเธอ...

หม่อมหลวงบุหลัน อมรนันต์ ทายาทหญิงที่เป็นความหวังเพียงหนึ่งเดียวว่าจะได้แต่งเป็นสะใภ้ของราชสกุลวินิจนัน กลับถูกพบอยู่บนเตียงกับผู้ชายคนหนึ่ง!

สูญเสียความสาว สูญเสียศักดิ์ศรีที่จะก้าวเข้าสู่สกุลสูงศักดิ์ สูญเสียโอกาสที่จะได้ฟื้นฟูสายสกุลตนเองจากความตกต่ำของการติดการพนันของพ่อของหล่อน

บิดามารดาหล่อนอับอายนัก จึงส่งบุตรีไปต่างแดน แต่ใครจะรู้ว่านั่นคือการพรากลมหายใจสุดท้ายไปจากหล่อน

โลกนี้ไม่มีหม่อมหลวงบุหลันอีกแล้ว

มีเพียงบุหลัน หญิงสาวธรรมดาที่ต้องอาศัยสองมือตนเองเลี้ยงลูกแฝดตามลำพังเท่านั้น

ดังนั้น...ไม่ว่าสิ่งที่หม่อมราชวงศ์ทิวากร รัตนรังศีต้องการจะเป็นอะไรก็ตาม หล่อนก็ไม่มีอะไรให้เขาทั้งนั้น!

ไม่ว่าลูกหรือตัวหล่อนก็ไม่มีทางเป็นของเขาอีก!

..................

เรื่องนี้เป็นพีเรียดสั้นๆ ค่ะ (หวังไว้อย่างยิ่งว่ามันจะสั้น 555) ความจริงตัวเองเป็นคนชอบเขียนพล็อตย้อนเวลามาก ทีนี้เห็นไทยมีย้อนเวลาเหมือนกัน แต่เรื่องย้อนเข้าร่างตัวเองซ้ำอีกรอบนี่ก็เริ่มมีมากขึ้นแล้ว เลยอยากเขียนดูค่ะ

อยากรู้ว่าพล็อตย้อนเวลาแนวจีนๆ ที่นางเอกย้อนเข้าร่า่งตัวเองเพื่อได้โอกาสแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้ว + หลัวชั่ว (มั้ง) + พีเรียดกระโปรงสุ่มของไทยจะเป็นยังไง 5555

เรื่องนี้ตั้งใจเขียนในบรรยากาศคล้ายๆ ปริศนา (พ.ศ. 2483 ปลาย ร.8 ต้น ร.9) หรืออาจจะก่อนหน้านั้น เพราะยอมรับว่ายังไม่อยากเขียนเรื่องที่มีพื้นหลังเป็นสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งก็ถัดไปอีกไม่กี่ปีเอง ยังไม่อยากหดหู่ตอนนี้แหละ อิอิ